به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در کمتر از ۲۴ ساعت دیگر تحلیف سیزدهمین رئیس جمهور تاریخ ایران در مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود. گمانه‌زنی‌های درخصوص ترکیب کابینه رئیس جمهور منتخب، منحصر به سید ابراهیم رئیسی نیست، اما یک تفاوت اساسی بین منتخب دولت سیزدهم با منتخبان دوره‌های پیشین وجود دارد، آن هم استقبالی است که طیف‌های سیاسی مختلف از کاندیداتوری رئیسی برای انتخابات ۱۴۰۰ بعمل آوردند. علاوه بر اصول‌گرایان که خود شامل گرایش‌های متفاوت رفتاری هستند که یکصدا به حمایت از رئیسی پرداختند، در اردوگاه اصلاح‌طلبان هم زمزمه‌هایی مبنی بر حمایت از وی از سوی بخش‌هایی از این جریان سیاسی به گوش رسید. این گستردگی حمایت از رئیسی توسط جریان‌های سیاسی چپ و راست باعث شد تا اصطلاحاتی همچون کابینه «فراجناحی» و «دولت فراجناحی» بر سر زبان‌ها انداخته شود و رسانه‌ها به تحلیل‌های گوناگونی پیرامون این موضوع را منتشر کنند.
اگرچه عده‌ای معتقدند که رئیس جمهور هشتم باید از یک دولت فراجناحی رونمایی کند ولی برخی دیگر با ایجاد دولتی فراجناحی مخالفند و آن را نادرست می‌دانند چرا که باعث تضعیف در کارآمدی دولت سیزدهم می‌شود. به همین رو سراغ سیدمصطفی میرسلیم عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس رفتیم تا گفتگویی پیرامون «دولت فراجناحی» داشته باشیم.
مشروح گفتگو را در ادامه بخوانید
برخی امروز باور دارند دولت آینده باید دولت فراجناحی باشد اما باتوجه به صحبت های رهبر انقلاب که گفتن دولت آینده یک دولت جوان حزب اللهی باشد آیا فشار به آقای رئیسی برای تشکیل یک دولت فراجناحی یک انحراف نیست؟
دولت فراجناحی اصلا واژه مناسبی برای دولت آقای رئیسی نیست. ما یک جناح داریم که مدافع انقلاب و در پی موفقیت ساختن ارزش های انقلاب است نظام است و یک جناح دیگر هم داریم که به این مسائل توجهی ندارد به این معنی که من نمیخواهم بگویم مخالفند ولی توجهی هم ندارند.
دولت رئیسی باید تبدیل به دولتی شود که اداره کننده کشور و حافظ دستاوردها و ثمرات انقلاب باشد، پس بنابراین دولت آقای رئیسی باید یک دولت انقلابی باشد و جناح حزب اللهی سرکار بیاید وگرنه هم ذاتا هم نسبت به سایر قوا به مشکل برخورد خواهیم کرد.
رمز موفقیت دولت رئیسی در این است که با آوردن افرادی یک هماهنگی ایجاد کنند که دارای ویژگی های لازم باشند. یعنی هم اعتقادشان نسبت به انقلاب راسخ باشد هم تجربه خود را در خدمت انقلاب قرار دهند هم دارای دانش و بینش لازم برای اداره کشور باشند و به ویژه وقتی جهادی را به کار میبریم یعنی آماده جانفشانی باشند. در این صورت است که میتوان به موفقیت رسید اینکه افراد انقلابی را حذف کنیم بدرد امروز نمی خورند یعنی اگرچه همه جور تخصصی داشته باشد ولی انقلاب برایش اهمیتی نداشته باشد بدرد الان نمی خورد. اگر که همه ویژگی های خوب را داشته باشد ولی آمادگی این را نداشته باشد که آبرویش را بگذارد باز هم به جایی نمی رسد.
امروز، روزی است که مطالبات خیلی پیچیده است و پاسخگویی به آنها کار ساده ای نیست و این ایجاب می‌کند هرکس مسئولیت می گیرد، خودش، آبرویش، خانواه‌اش و... را فراموش کند.
امروزه کیان انقلاب در خطر است و آمریکا حمله به انقلاب اسلامی را با تمام قدرت هدف قرار داده و تمام طرح هایی که اخیرا به کار برده است به همین علت است. مثلا ما وقتی سردار سلیمانی را از دست دادیم فقط حمله به یک سردار سپاه را از دست نیست بلکه آن را حمله به یک انقلاب باید در نظر بگیریم تا بتوانیم در مقابل طرح های تضعیف کننده آمریکا در منطقه مقاومت کنیم.
این طرح ها آثار و تبعات خود را در کشور نیز دارد. در دولت و مجلس تاثیر می گذارد. قطعا با نفوذی که داشتند در این ۴۰ سال کارهای ضعیفی هم نکرده اند. کارهای سازماندهی شده انجام دادند و خرج کردند. در بعضی موارد در این راه از کشورهای همسایه ما هم سواستفاده کردند و از اسرائیل هم کمک کردند. هدف آنها روشن است، تضعیف انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی و مرگ جمهوری اسلامی و برچیده شدن آن.
ما هم باید تمام قد مقابل این قضیه ایستادگی کنیم و با یکدستی و هماهنگی و همراهی مرکزی قوی برای پیشرفت کشور و رفع مشکلات مردم ایجاد کنیم. آنها نمی خواهند دولت شکل بگیرد و نظام تشکیل شود. در این کشوری که زندگی می کنیم و با نعمت هایی که خدا به ما داده است دلیلی ندارد که برای مردم مشکلات به وجود بیاید. جز به علت بی عرضگی و سو مدیریت.
دولت آینده چه تحولی باید ایجاد کند که وضع موجود را حل کند؟ و در خصوص مذاکرات و تحول اقتصادی که در کشور باید ایجاد شود در کابینه است یا در خود مردم باید ایجاد شود؟
قسمتی از آن که دست دولت است. طبیعتا دولت برای یک فعالیت جدی آماده باشد در زمینه رفع مشکلاتی که برای مردم به وجود آمده است. اشتغال و اشتغال مولد رمز موفقیت کشور ماست. اگر تولیدات به اندازه کافی وارد بازار شود دلیلی ندارد که قیمت ها افزایش پیدا کند. بنابراین باید تمام موانع تولید برداشته شود و این همتی است که دولت باید به خرج دهد. اگر بخواهیم این کار را انجام دهیم نیروی انسانی کم می آوریم. نه اینکه نیروی انسانی ما به کشورهای دیگر مهاجرت کنند. و در این زمینه دانه های فساد و نیروهای فساد که درست شده است باید برچیده شود. این کارها با همکاری دستگاه قضا و دولت می تواند به یک سرانجام برسد.
از آن طرف همکاری مردم هم لازم است و مشکلاتی که قبلا به وجود آمده به این دولت بر نمی گردد. دولت تازه می خواهد بررسی کند و بشناسد و راهکار مشخص را ارائه کند. پس باید مردم شکیبایی به خرج دهند تا نقاط مطلوبی که در نظر دارند به ترتیب اولویت حاصل شود. وگرنه دولت با یک خزانه خالی و مقدار زیادی کسری بودجه و مطالبات فراوان چه کند. دولت هم موظف است به مشکلات با اولویت بالاتر زودتر رسیدگی کند.
پس ما از مردم همراهی می خواهیم. تا کشور رونق پیدا کند و در این صورت خیر آن به همه می رسد. تا کشور به شرایط تعادل و استحکام برسد اینگونه هم به نفع داخل کشور است هم به نفع مقابله با دشمنان خارجی.
امروز در فضای رسانه و فضای مجازی یک سری افراد به عنوان کابینه آینده احتمال داده می شوند. می خواستم نظر شما را راجع به این لیست ها و کابینه احتمالی بدانم؟
افراد مختلفی معرفی می شوند و حق هم همین است. رئیس جمهور که انتخاب واحد ندارد و می تواند از بین این دریای عظیم نیروی انسانی موجود در کشور ما که متاسفانه استفاده خوبی از آن نشده افرادی مختلفی را برای یک سمت انتخاب کند تا ببیند برنامه کدام یک بهتر است و کدام یک صلاحیت بیشتری دارد و کدام یک سابقه بهتری دارد. کدام یک تجربه بهتری دارد و کدام یک در مواقع بحرانی آمادگی بهتری دارد و از میان یکی را انتخاب کند. گزینه های زیادی اعلام شدند ولی هیچ یک قطعیت ندارد.
در زمینه رای اعتماد که می گویند دولت با مجلس همراه است، نظر شما چیست؟
اینگونه نیست که وظیفه خود را انجام ندهند. هم دولت باید تلاش کند پیشنهادهای مناسب ارائه دهد و در این زمینه هماهنگ باشد. مجلس هم سعی کند کسانی انتخاب شوند که شایستگی لازم را داشته باشند وگرنه کار خودش بیشتر شده و مجبور می شود سوال و استیضاح کند که تلف کردن وقت است. وظیفه هر دو مهم است و در صورتی که افراد شایسته انتخاب شوند، کشور پیشرفت می کند.
نظر شما در مورد ورود نمایندگان مجلس به دولت چیست؟
ما آنقدر در مجلس شورای اسلامی کارهای مهم داریم که حیف است مجلس را از نظر نیروی انسانی فقیر کنیم. وگرنه در بعضی از کشورها موردی ندارد و می توانند از مجلس در دولت شرکت کنند. اما در کشور ما امکان اینکه فرد در دو جایگاه باشد ندارد و باید از یکی استعفا بدهد و به مصلحت نیست. ما هم دولت قوی میخواهیم هم مجلس قوی و فکر نکنید ما قحط الرجالیم.
مصاحبه از مسلم خلخال
